maandag 6 april 2015

100 Muzikale Minuten

In september 2011 was ik in Garda, een heel schattig, pittoresk dorpje in Italië aan het, hoe kan het ook anders, Lago di Garda, oftewel het Gardameer.
Het ligt aan de rand van het meer tegen de bergen op. In de haven dobberen de bootjes, tegen de bergen op groeien de olijfbomen. En echt overal bloeien de kleurrijkste bloemen.
Met de roze bril die ik droeg, zag ik het overaanwezige toerisme niet. Dat mag, het is tenslotte ook de huwelijksreis van mij en van mijn lief.

Op een heerlijke avond liepen we hand in hand over de straat te genieten van het panorama op zoek naar een ijsje, toen de klanken van een opera onze oren streelden.
We volgden de klanken en kwamen op een plein waar een koor stond met een orkest ervoor. Het plein was gevuld met stoeltjes en mensen. 
We kregen een programma in ons handen geduwd, het was de opening van het operaseizoen en we kregen enkele hoogtepunten te horen.

Ik genoot, ik genoot met volle teugen. Ik hou van muziek, muziek speelt met mijn gemoedsrust, muziek komt recht in mijn hart.

Als ik iets geleerd heb van toen en van nog veel meer momenten is dat ik mijn humeur kan beïnvloeden door muziek. De juiste muziek maakt me rustig, ontspant me, of zweept me juist op, geeft energie.

Een paar dagen geleden zagen we een uitnodiging voor een popup koor op het station Breda voor een stukje van de Mattheüs Passion. Zomaar op een doorgaande plek was er weer muziek.
Daar wilde ik heen. Maar waarom zou ik alleen luisteren. Het was tenslotte een uitnodiging om mee te zingen met het popup koor. Ik ga meedoen!!!

Natuurlijk kwamen er genoeg redenen om het niet te doen.
Ik kende niemand, de partij was hoger dan ik ooit had gezongen, het was geen lekker weer, we moesten erna ook meteen weg, ik had geen zin om te fietsen. Grappig hoeveel redenen je kan verzinnen om je te weerhouden iets leuks te gaan doen.
Maar ik hou van zingen, dus ik ben gegaan.



En het was fantastisch. Ik heb hoger gezongen dan ooit tevoren (en het klonk nog goed ook), ik heb nieuwe mensen ontmoet, en het allerbeste van alles, misschien hebben we met deze uitvoering iemand anders geraakt met een "Gardamoment".

Het is altijd fijn om een geluksmoment te delen met anderen en hopelijk hen een klein geluksmomentje te bezorgen.

Mijn gevouwen geluksmomentjes liggen nu op 100.


1 opmerking:

  1. inderdaad, muziek kan zo goed binnen komen, gisterochtend heeft Kjell een uur lang in zijn slaapkamer voor Gunnar liedjes gezongen, het lukt me niet meer te slapen maar dat was niet erg, het was een geluksmoment, het idee dat 2 broertjes samen lekker aan het zingen waren, niet denkend aan de omgeving om hen heen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen