vrijdag 6 november 2015

1000 goede doelen

Wanneer je partner, je vader, je moeder, je kind, je broer of zus ziek is, is dat niet makkelijk. Je voelt de angst mee, je hoopt mee, je bidt mee, je gaat mee naar alle afspraken, maar als het puntje bij paaltje komt kan je helemaal niets.
Je kan niet het infuus eruit trekken en zelf deze chemokuur maar nemen, je kan niet de naald in je eigen heup laten boren voor een beenmergpunctie, je kan het niet even allemaal overnemen zodat de ander even rust heeft.
Je kan alleen dat spuugbakje vasthouden wanneer de misselijkheid weer te erg is. Je kan alleen maar goed meeluisteren naar de artsen zodat alles begrepen wordt, en alle vragen gesteld worden. Je kan alleen maar dat ene boek zachtjes voorlezen. Je kan een beetje de sfeer proberen op te krikken door van dat ziekenhuisbed een eigen plekje te maken, maar zelfs dat zal niet lukken. Je kan alleen maar vertellen hoeveel je van de ander houdt en hoe trots je op hem of haar bent.
Eigenlijk kan je dus verdraaid weinig en als de angst van de ziekte je nog niet naar de keel gegrepen heeft, dan knijpt de onmacht dat laatste beetje dicht.

Je wilt iets kunnen doen, maar je bent geen arts, geen onderzoeker (of niet op dat vlak). En dus ga je op zoek naar manieren waarop je wel wat kan betekenen.

Want soms, maar eigenlijk veel te vaak, voel je de hand die je vasthoudt wegglippen. Kanker heeft weer een slachtoffer gemaakt. Het slaat een gat dat onmogelijk te vullen is.

Er lopen zoveel studies om de kansen van de mensen met kanker te vergroten, de behandeling aangenamer te maken, om de diagnose eerder vast te kunnen stellen, om die hele kankerziekte te voorkomen.
Als medewerker bij TNO Holst Centre weet ik als geen ander dat zonder geld geen onderzoek gedaan kan worden. Het idee mag briljant zijn, maar tijd in een laboratorium, de apparaten die je gebruikt, de mensen die je helpen, het kost allemaal geld.

Toen mijn grote liefde ziek werd heb ik onwijs veel acties verzonnen. Stamceldonoren werven, opslag van navelstrengbloed bekend maken (wist je dat het pas in 5 ziekenhuizen in Nederland kan), het beter monitoren van bloed van de bloedbank wat betreft temperatuur zodat zakken niet onnodig weggegooid hoeven te worden (de techniek bestaat, collega's werken eraan) maar het vroeg allemaal actie in een gebied waar ik me niet comfortabel voel. En dat in een periode waar alles om me heen al vreemd en eng was, wilde ik mijn stressniveau niet zelf nog hoger maken. Deze acties zette ik in de wacht.

Het waren twee kinderen die me inspireerden die door een actie geld inzamelden voor het goede doel. Wat een geweldig idee. Natuurlijk zou ik al mijn spaargeld kunnen storten op bij KWF kankerbestrijding. Maar net als die meiden me inspireerden, kan ik ook kijken of ik anderen kan inspireren.

Dus met armen vol met knuffels ben ik begonnen. Het is een knuffelveiling geworden: aangehaakt voor het KWF. Het eerste probeersel op werk was een gesloten veiling op werk en de reacties waren overweldigend (zie eerdere blogs).
Maar nu de openbare veiling. Na heel lang zoeken en overwegen hebben we toch besloten voor een facebookpagina. Een veilingpagina maken kost geld als je het goed wilt doen.

Mensen in de omgeving, wildvreemden die tegenover me in de trein zaten waren geinteresseerd in de veiling. Hoe kan ik die bereiken? Eigenlijk is het antwoord heel simpel, net als in de zakenwereld, zorg dat je een pakkend visitekaartje hebt.
 De visitekaartjes zijn gemaakt en zien er super uit (al zeg ik het zelf).

De facebookpagina begint langzaam meer vorm te krijgen, en steeds meer beestjes en knuffels komen er een kijkje nemen.
De spelregels staan erop, het event is aangemaakt. En voor de mensen die geen facebook hebben is er een emailadres aangemaakt zodat ze daar meer informatie kunnen vragen.

Maandagochtend
gaat het geheel beginnen.
Mensen mogen bieden onder de foto van het beestje naar keuze, en degene met het hoogste bod wint dan.
We hebben ervoor gekozen om niet maar één veiling te organiseren, maar meerdere door het jaar heen. Tenslotte zal ik niet gauw stoppen met haken.
Het is hartverwarmend hoeveel hulp ik krijg bij de actie. Mamma en Rosanne haken mee, Lenneke en Judith helpen bij de organisatie, Demelza heeft mij gesponsord met materialen. En rijen met vrienden staan me aan te moedigen.
Kom eens kijken op onze pagina: www.facebook.com/aangehaaktvoorhetKWF/

Het is best mooi om te zien hoe inspiratie kan werken, en dan heb ik het wel over positieve inspiratie, of het nu kraanvogels zijn, of meisjes die hard werken om geld in te zamelen voor stichting Leukemie. Een goede daad is als een licht dat brandt in een sombere wereld. Er is genoeg negativiteit in de wereld die al die fakkeltjes (vroegtijdig) kunnen doven: wat is zo'n klein bedrag nu, het blijft toch aan de strijkstok hangen, het zal nooit helemaal lukken.
Laten we de fakkel brandend doorgeven. Eén brandend takje geeft een beetje warmte, maar een heel bos dat brandt is zelfs te zien in de ruimte.
Even gauw een disclaimer, dit is een metafoor. Ga alsjeblieft geen bossen in de brand steken.
Maar laten onze daden zo zijn, dat ze anderen ook motiveren om goed te doen.

Ik ben heel benieuwd hoe dit gaat lopen.



1 opmerking:

  1. Pragmatic Play launches new slots in India - JTM Hub
    The latest Pragmatic Play games are the world's Biggest and 구리 출장안마 Most 인천광역 출장안마 Valuable Pragmatic 상주 출장마사지 Play Slots of 안성 출장마사지 2020. In this article, we look at the history and 광주광역 출장마사지 the

    BeantwoordenVerwijderen