920 manieren om jezelf te zijn

Het is best eng om anders te zijn dan "gewoon". In Nederland hebben we zelfs een aantal uitdrukkingen om maar vooral niet op te vallen.

Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg

Je hoofd niet boven het maaiveld uitsteken 

Het heeft nog een Calvinistische grondslag. We mogen niet opvallen, gewoon doen wat je moet doen en vooral niet meer, want anders ben je maar een strebertje, een betweter. Wat je extra doet wordt soms niet eens in dank afgenomen, want straks verwacht de baas dat iedereen dat kan.

Tieners zijn net zo erg. Er zijn groepjes en daar hoor je bij of juist helemaal niet. Als tiener hoorde ik er totaal niet bij. Tijdens mijn studentenuitwisseling in Praag, waar ik dus al eerder over had verteld, ging de hele klas naar de disco 's avonds om te dansen op muziek, die ik niet mooi vond en bier te drinken, wat ik niet lustte en niet wilde drinken.
Toen Pavla, mijn gastvrouw, mij de keuze gaf om naar de disco te gaan of naar het theater, was die keus niet moeilijk. Ik wilde naar het theater. De taal zou geen probleem zijn want we gingen naar een pantomime.
Dus in mijn nette kleren gingen we naar een heel klein theatertje. Het stond in een klein donker straatje met een Nederlands aanplaksbiljet achter het raam. Ergens in een oud vergeeld plakboek heb ik nog een donkere foto.
Voor de deur stonden drie grote Mercedessen, een rode, een witte en een blauwe. Ik moest er een beetje om lachen, het waren geen gangbare kleuren voor zo'n grote luxe Mercedes. Het was net zo rood-wit-blauw als de Nederlandse vlag, of de Tsjechoslowaakse vlag. Pavla keek reikhalzend rond, het waren regeringswagens.
We zagen niemand, we gingen naar binnen. We waren vroeg en moesten even wachten. We waren met elkaar aan het praten in het Engels.

Plotseling werden we aangesproken in het Engels met een accent, en dit keer niet een Texaans, maar een Oost-europees accent. Pavla begon bijna te hyperventileren en ook mijn mond viel open. Daar met uitgestoken hand stond Vaclav Havel, de eerste vrijgekozen president in Tsjechoslowakije (zo lang is het dus geleden). En hij vroeg aan mij, aan niet-populaire Linda, waar ik vandaan kwam en hoe ik hier in Praag gekomen ben.
Dit was zo'n geweldige ervaring.

De volgende dag kwam iedereen met de grootse verhalen over hoeveel bier ze hadden gedronken, wat voor knappe dames of heren er waren en zelfs hoeveel zoenen ze hadden uitgedeeld. Daar kwam de vraag waar ik stiekem op zat te wachten.

"Wat heb jij gedaan Linda?"
"Oh ik ben naar het theater geweest en een pantomime gezien"

Er werd een beetje lacherig over gedaan. Theater is toch niet voor tieners. Maar daar kwam nog mijn bom.

"Oh en we hebben er nog met president Vaclav Havel gesproken. Hij vroeg waar ik vandaan kwam."

Toen was het stil... Dat hadden ze toch eigenlijk ook wel gewild. Dus het meisje dat buiten de "normale" paden liep eindigde met de meest geweldige verhalen en de beste ontmoetingen.

Eigenlijk willen we helemaal niet normaal. Kijk maar eens om je heen.
Je hebt geen normaal huis. Je hebt een speciaal huis, waar je je thuis voelt, helemaal naar eigen smaak ingericht, en als je een paarse muur wilt, dan neem je een paarse muur.
Je hebt geen normale partner, man of vrouw. Je hebt de beste uitgezocht. Want alleen het beste is goed genoeg. Je partner is perfect. Tijdens de zoektocht naar de perfecte partner zoek je niet naar gemiddeld, normaal. De man of vrouw die je uitkiest is de man of vrouw die op een of andere manier bij jou opviel.
Je hebt geen normale kinderen. Je hebt de meest lieve, schattige, smille, unieke kinderen. Geen enkel kind is zo bijzonder als die van jou.
Je hebt geen normale vrienden. Je hebt de beste vrienden die er voor je zijn, die de eigenaardigheden van je accepteren en er smakelijk om lachen.

Waarom doen we zo ons best om normaal te zijn? We zijn ook allemaal kind en vriend. Tijdens onze sollicitatie zijn we aangenomen omdat we de beste waren.

Dus in ogen van anderen zijn we speciaal. Het is tijd om te accepteren dat normaal niet bestaat.
Het is tijd om je niet zorgen te maken wat anderen denken. En als dat betekent om een vreemde te helpen, dan moet je dat doen en ervan genieten. Als dat betekent een kind meenemen in een draaimolen omdat je dat eigenlijk zelf graag wil, geniet ervan.

Want de meest bijzondere ontmoetingen heb je wanneer je buiten de "normale" paden gaat.

920 kraanvogels al weer. Het is een hele doos vol. De plannen om ze te fotograferen, om mijn wens te visualiseren beginnen vorm te krijgen. Ook de plannen om ze uit te delen. Maar het begint ook best spannend te worden, want eigenlijk is het niet normaal, maar ik heb net geleerd dat dat gewoon goed is